دی یا دتوشو به معنی دادار و آفریدگار است و در نامه های اوستایی اغلب به جای واژه اهورامزدا بکار رفته است.در روزهای دی بآذر و دی بمهر و دی بدین (تقریبا با شروع دی ماه در تاریخ شمسی) جشن دیگان برگزار میشود که از همه مهمتر اورمزد و دی ماه است که در تاریخ ایرانیان به خرم روز شهرت داشته است و در این شب که پیش از بزرگترین شب سال بوده است پادشاه و حاکم با مردم دیدار عمومی داشته است.
